بزرگ ترین دیوار دفاعی جهان؛ بی دفاع در برابر حمله سودجویان
تاریخ انتشار: ۱۵ مهر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۵۴۳۰۴۲
گرگان- دیوار بزرگ گرگان یا «دیوار سرخ» که در متون قدیمی بانام «مار سرخ» نامیده شده و روزگاری ساسانیان را از گزند حمله دشمنان محفوظ نگاه میداشت متأسفانه این روزها خود مورد آماج حمله بسیاری از افراد سودجو قرارگرفته است و خشتهایش در حال تاراج شدن است!
قدس آنلاین-گروه استان ها: دیوار عظیم تاریخی گرگان که ۲۰۰ کیلومتر طول دارد در ۲۹ تیرماه سال ۱۳۷۸ به ثبت ملی رسید و بنا بر گفته اکثر مورخان و باستان شناسان، این دیوار طولانیترین اثر معماری ایران باستان است که بعد از دیوار چین (به طول 6 هزار کیلومتر) و سمیز آلمان (به طول 548 کیلومتر) بزرگترین دیوار دفاعی جهان است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این دیوار در منابع تاریخی به نامهای سد اسکندر، سد پیروز، سد انوشیروان، قزلآلان و مار سرخ (به دلیل رنگ آجرهای آن) نیز شناخته میشود.
دیوار گرگان به لحاظ بهرهگیری از مصالح بوم آورد و تولید خشت و پخت در کورههای آجرپزی حاشیه دیوار، نسبت به سایر دیوارهای ساختهشده در جهان باستان کمنظیر است و میتوان گفت، مستحکمترین دیوار دفاعی بوده که به دست معماران ایرانی ساختهشده است.
تاراج ثروت ملی
متأسفانه درحالیکه این دیوار تاریخی و پرآوازه جهان میتواند پتانسیل قابلتوجهی برای جذب گردشگری و درآمدزایی باشد اما متأسفانه مورد تعرض بسیاری از کشاورزان قرارگرفته و حتی برخی افراد ناآگاه و سودجو خشتهای این دیوار تاریخی را از جا درآورده و به قیمتهای ناچیز به فروش میرسانند.
آنچه که واضح است در بسیاری از روستاها مانند «سقر تپه»، «قلعه جیق»، «آلتیم» و «کلهپست» نشان میدهد تعدادی از زارعان با دستاندازی به بخشی از بستر و حریم این اثر تاریخی مبادرت به کشت گندم و جو در این محدوده کرده و با استفاده از تراکتور، ستونهای (بنچ مارک) معرف حریم این اثر تاریخی را واژگون و یا جابهجا می کنند.
علاوه بر آن، تردد کمباین و کامیونهای سنگین حامل محصولات زراعی در کریدور دیوار دفاعی گرگان، آسیبهای غیرقابل جبرانی را به این اثر چند هزارساله وارد کرده است.
متأسفانه در سالهای گذشته و درنتیجه نظارت و کنترل ضعیف، صدها هزار قطعه از آجرهای این دیوار تاریخی برای ساختوساز بناهای مسکونی مناطق پیرامونی به یغما رفت بهگونهای که کمتر خانهای با عمر بیش از ۳۰ سال این منطقه را میتوان یافت که حداقل چند صد آجر از آجرهای دیوار تاریخی گرگان را در خود جای نداده باشد.
متأسفانه در سالهای گذشته و درنتیجه نظارت و کنترل ضعیف، صدها هزار قطعه از آجرهای این دیوار تاریخی برای ساختوساز بناهای مسکونی مناطق پیرامونی به یغما رفت بهگونهای که کمتر خانهای با عمر بیش از ۳۰ سال این منطقه را میتوان یافت که حداقل چند صد آجر از آجرهای دیوار تاریخی گرگان را در خود جای نداده باشد
در بخشهایی از حاشیه دیوار که مورداستفاده و تردد کشاورزان منطقه است بقایای آجر این اثر تاریخی بهعنوان نخاله برای پر کردن چالههای مسیر استفاده میشود تا در زمانهای بارندگی، خودرو و ادوات کشاورزان با عبور از روی تکههای این دستساختههای چند هزارساله، در جاده گلی و باتلاقی گرفتار نشوند.
پیشه آجر کنی!
مدیر پایگاه دیوار بزرگ گرگان در این رابطه میگوید: دیوار دفاعی گرگان طی هزاران سال به زیرخاک رفته و در نقاطی هم که قابلدسترس بوده از آجرهای آن برای ساخت خانه در روستاهای مجاور استفادهشده است.
حمید عمرانی اظهار میکند: برخی اهالی مسن ساکن پیرامون این دیوار میگویند که در حدود هفتادسال پیش شغلی به نام «آجرکنی» در اطراف دیوار دفاعی گرگان مرسوم بود که افراد دارای بنیه بیشتر، آجرها را کنده و برای ساخت خانه به دیگران میفروختند.
وی بیان میکند: در حال حاضر تخریب این دیوار به شکل دیگری ادامه دارد تا آنجا که برخی از افراد محلی بهواسطه کشت محصول با ادوات کشاورزی خسارات بسیاری به این اثر تاریخی وارد کردند.
وی ابراز میکند: بر اساس قانون، کشاورزانی که دیوار گرگان و یا هر اثر تاریخی دیگری در املاک و زمینهای آنها واقع است اجازه کشت دیم دارند و این موضوع از منظر قانونی جرم انگاری نشده است .
مدیر پایگاه دیوار بزرگ گرگان ادامه میدهد: به سبب برخی مشکلات و خلأهای قانونی، امکان برخورد با زارعانی که مبادرت به کشت جو و گندم در بستر یا حریم دیوار تاریخی گرگان میکنند وجود ندارد.
وی میافزاید: بااینوجود شخم عمیق، خاکبرداری، خاکریزی و تسطیح در این مناطق ممنوع و مستوجب مجازات است و در طی سالیان اخیر چند نفر به دلیل ارتکاب این تخلفات در حاشیه دیوار دفاعی گرگان به مراجع قضایی معرفی شدند.
حفاظت از دیوار اسکندر
اخبار مبنی بر تخریب این اثر باستانی به شیوههای متفاوت ازجمله کشت محصولات کشاورزی تا آجر فروشی در حالی موجب نگرانی دوستداران آثار تاریخی شده که مدیرکل میراث فرهنگی و گردشگری گلستان مدعی است مأمورین یگان حفاظت میراث فرهنگی استان بهصورت مستمر و شبانهروزی این اثر تاریخی را رصد کرده و مانع دستاندازی به آن میشوند.
احمد تجری با قدردانی از توجه فرهیختگان و نخبگان گلستان به این اثر تاریخی افزود: یکی از خواستههای مهم این جامعه نخبه، ثبت جهانی این اثر است که در آن صورت و توجه بیشتر به دیوار دفاعی گرگان، امکان تخریب و دستاندازی به آن تا حد زیادی کاهش خواهد یافت.
منبع: قدس آنلاین
کلیدواژه: شهر گرگان آثار تاریخی احیای دیوار تاریخی دیوار دفاعی گرگان دیوار تاریخی اثر تاریخی تاریخی گرگان برای ساخت
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۵۴۳۰۴۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کشف بناهای ماقبلتاریخی که «مسیری به جهان پس از مرگ» بودند (+عکس)
در یک بررسی باستانشناسی در ایرلند، آثاری از صدها اثر تاریخی که قبلا ناشناخته بودند، شناسایی شده است. پنج مورد از این بناهای تاریخی، سازههای ماقبل تاریخ بسیار کمیابی بودند که ممکن است روزگاری حاوی مسیرهای مخفی نمادین برای ورود به زندگی پس از مرگ برای مردگان بوده باشند.
به گزارش فرادید، این مطالعه به رهبری دکتر جیمز اُدریسکول از دانشگاه آبردین از فناوری LiDAR برای تولید مدلهای سهبعدی بسیار دقیق از زمین استفاده کرده است. این فناوری، مشابه آنچه که برخی وسایل نقلیه خودران از آن استفاده میکنند، در شناسایی بقایای این سازههای باستانی که بیشترشان با هزاران سال شخم زدن از بین رفته بودند، بسیار حیاتی بود.
اُدریسکل این بررسی را در چشمانداز بالتینگلاس، ایرلند انجام داد که پر از بقایای ماقبل تاریخ است. نتایج این بررسی در مجله Antiquity منتشر شده است.
منطقه بررسیشده توسط محققان، در دوران نوسنگی اولیه (که حدود ۳۷۰۰ قبل از میلاد آغاز شد) و عصر برنز میانه تا اواخر (۱۴۰۰ تا ۸۰۰ قبل از میلاد) اشغال شده بود. با این حال، شواهدی از اشغال در طول ۲۰۰۰ سال بین این دو دوره که به دوره نوسنگی میانه شناخته میشود، تا کنون کمیاب بوده است.
بناهای ماقبل تاریخ بالتینگلاس
به گفته اُدریسکل، یافتن این بناهای تاریخی اهمیت ویژهای دارد چون این عقیدهی عمومی را رد میکند که بالتینگلاس حدود ۲۰۰۰ سال، بین عصر برنز پسین و اوایل نوسنگی رها شده است. این نتایج حاکی از آنست که این منطقه به طور مداوم مسکونی بوده و در این اوقات، اهمیت آیینی داشته است.
بناهای تاریخی کشفشده علاوه بر اهمیت معماری، اهمیت فرهنگی و معنوی نیز دارند. این بناهای تاریخی که رویدادهای مهم خورشیدی مانند انقلابین را نشان میدهند، طوری به طور استراتژیک در سراسر چشمانداز قرار گرفتهاند که با مکانهای تدفین و حرکات چرخهای خورشید همخوانی داشته باشند. به گفته دکتر اُدریسکول، این همترازی گواه سفر مردگان است، چرا که آنها به آسمانها صعود میکنند و دنبالهای ملموس پشت سر خود بجا میگذارند که آنها را به دنیای اجدادشان در طرف دیگر متصل میکند.
این اتصال بین مسیرهای کورسوس، محلهای دفن و رویدادهای آسمانی بر ماهیت درهم تنیدهی زندگی روزمره، چرخههای کشاورزی و باورهای معنوی در جوامع نوسنگی تأکید میکند که نمایانگر درکی پیچیده از زندگی، مرگ و تولد دوباره است.
محوطه معبدراههشدهی نوسنگی اولیه راتکوران
کورسوسها (Cursuses) نوعی سازه یادبودی دوران نوسنگی شبیه خندق یا جانپناه هستند و در جزایر بریتانیای کبیر و ایرلند یافت میشوند. این بناهای ماقبل تاریخ معمولاً دارای محوطههای خاکی نسبتاً باریک هستند. اُدریسکول میگوید: «کشف بناهای تاریخی کورسوس بسیار مهم است، چون در ایرلند بسیار نادر هستند.»
«در ایرلند کمتر از ۲۰ بنای تاریخی ثبتشده وجود دارد که معمولاً مجزا یا جفت هستند. این امر سبب میشود پنج نمونه بالتینگلاس، بزرگترین خوشه از این محوطهها در کشور شوند، اما، مدل توپوگرافی دقیق محوطهها و چشمانداز اطراف آنها فرصتی را برای بررسی دیجیتالی این آثار فراهم کرده است.»
اُدریسکول اشاره میکند که ممکن است این بناهای تاریخی، نمادی از رفتن مردگان به سمت آسمان باشند.
«عملکرد این نوع بناها همیشه یک موضوع پیچیده بوده، چون ما اطلاعات کافی نداریم. اما با توجه به اینکه برخی از مکانهای بالتینگلاس را میتوان با بناهای تدفینی نیز مرتبط دانست، برای من به این معناست که ممکن است آنها بناهای تشریفاتی بوده باشند که در مراسم تدفینی کاربرد داشتند، جایی که کورسوس، مسیر فیزیکی انتقال مردگان به زندگی پس از مرگ را مشخص میکند.»
کانال عصر ایران در تلگرام